Zoeken
Ivo Victoria bij VPRO's Nooit meer slapen: 'Het verhaal van de drugsmaagd'

29 augustus, 2018 - /blog/2226/ivo-victoria-bij-vpro-s-nooit-meer-slapen-het-verhaal-van-de-drugsmaagd.html

Het begon op een kerstfeest ten kantore van de platenmaatschappij waar ik aan het eind van de vorige eeuw werkte. Lopend buffet, drank in overvloed, swingende dansvloer, de zaken gingen goed. De volgende maandag zei ik nietsvermoedend bij de koffieautomaat: ‘Zo, wat was iedereen afgelopen vrijdag vrolijk zeg.’ Waarop ik door alle aanwezigen keihard uitgelachen werd. Jaren gingen voorbij. Vele feesten volgden. Mensen wenkten elkaar met slinkse blikken om samen naar het toilet te verdwij...


Samuel sleept ons mee in zijn ritme van elke dag hetzelfde

29 augustus, 2018 - /blog/2227/samuel-sleept-ons-mee-in-zijn-ritme-van-elke-dag-hetzelfde.html

Een lief Duits meisje van 7 jaar vraagt naar Samuel, in de eetzaal van het hotel in Spanje. Hoe geven we hem eten? Kan hij praten? Lopen? Ze zegt dat ze nog nooit een gehandicapt kind heeft gezien in haar omgeving, althans, niet dat ze weet. Ze kent er niet een. Ze is gefascineerd door Samuel. Soms blijft ze van een afstandje naar hem kijken. Ze had één vriendinnetje in Duitsland, maar dat is geëmigreerd naar Griekenland. Toen heeft ze drie dagen gehuild. De vakantie bood mooie inzichte...


Maatschappelijke stage

30 augustus, 2018 - /blog/2228/maatschappelijke-stage.html

Er zijn wat dingen veranderd het afgelopen jaar, maar het overmatige introspectief is nog steeds iets dat me gevaarlijk lijkt. Want als je niet om je heen kijkt, wat zie je dan nog? Ik nam me voor om ieder jaar een project van een week te ondernemen onder de noemer van een ‘maatschappelijke stage.’  Deze zomer wilde ik graag naar een ziekenhuis. Een maand geleden was ik daarom op weg naar een afspraak met de PR-medewerkster van het Slingeland Ziekenhuis in Doetinchem. In ...


Ivo Victoria bij VPRO Nooit meer slapen: 'Servetten'

30 augustus, 2018 - /blog/2229/ivo-victoria-bij-vpro-nooit-meer-slapen-servetten.html

Ik heb lasagne meegebracht. Die mag ik niet opwarmen, want de oven is kapot. Niéts in het appartement werkt nog. De koffiezet valt niet te vertrouwen. De douche doet raar. Het warm water heeft kuren. Om nog maar te zwijgen over de afstandsbediening van de televisie die werkelijk waar eens goed zou moeten worden nagekeken door zo iemand die, ja hoe zal ze het zeggen, echt álles van televisies en dat soort dingen af weet. Desalniettemin warm ik de lasagne op. Daarna dek ik de tafel. Mijn moeder...


Ivo Victoria bij VPRO Nooit meer slapen: 'Lamento voor liefde op de werkvloer'

31 augustus, 2018 - /blog/2231/ivo-victoria-bij-vpro-nooit-meer-slapen-lamento-voor-liefde-op-de-werkvloer.html

Vaarwel, slinkse blikken tussen computerschermen door. Vaarwel, onwennig verlangen en de manier waarop de geur van inkt bedwelmen kan, afhankelijk van welke vrouw of man het fotokopieerapparaat beroert. Eindeloos en zoet waren de minuten dat ik met een klein tinnen lepeltje in mijn lege koffiemok mocht roeren terwijl zij vertelde hoe haar weekend was geweest. Het is voorbij. Voorbij het voetje vrijen tijdens het wekelijkse afdelingsoverleg. Voorbij het spontaan wat langer blijven, voor de ...


'Wie is P.?', vroeg de achtjarige. 'O, P. is een kennis. Of een vriend misschien', zei ik.

10 september, 2018 - /blog/2241/wie-is-p-vroeg-de-achtjarige-o-p-is-een-kennis-of-een-vriend-misschien-zei-ik.html

Terwijl in Nederland de regen hoost, de zoveelste zware storm op komst is, er een dakpan van mijn huis gewaaid blijkt te zijn – het lekt in mijn toekomstige slaapkamer – smeren wij zachtjes elkaars ruggen in. Dat moet ook gebeuren. We kijken naar de azuurblauwe golven, naar hoe ze stukslaan, en hoe ze er toch steeds opnieuw weer aan komen rollen. Ik denk aan de tweede vaste trap naar zolder die vanmorgen geplaatst is. Hoe bij het zien van de foto’s de tranen meteen in ...


Voor ik het wist, was ik in een totaal-renovatie beland – als in een storm

10 september, 2018 - /blog/2242/voor-ik-het-wist-was-ik-in-een-totaal-renovatie-beland-als-in-een-storm.html

Dat fluctueerde dus nogal. De mannetjes had ik zo gevonden. Dat bleek het punt helemaal niet. Het punt bleek: de beslissingen. Van de ene op de andere dag moest ik beslissingen nemen over zaken waarvan ik hiervoor het bestaan niet eens bevroedde. Het was zomervakantie. Mijn dochters waren met hun vader naar Frankrijk vertrokken, vrijwel al mijn vrienden weg, zo stond ik – op de maandag nadat ik de sleutels had gekregen al – samen met mijn kersverse bouwbegeleidster en ha...


Kelder

13 september, 2018 - /blog/2247/kelder.html

  Abdeslam vertelde de jongens dat hij ging trouwen en onderhoudsmedewerker bij de Belgische tram was. Een voor een kregen de jongens appjes en druppelde het nieuws door over wat er in de Bataclan gaande was. Abdeslam reageerde er niet bijzonder geschokt op. Hij vond het treurig, dat wel.    'Een voor een kregen de jongens appjes en druppelde het nieuws door over wat er in de Bataclan gaande was'   Tijdens het eten van de hamburgers droeg Abd...


Voorpublicatie: poëzie van Jonathan Griffioen uit nieuwe bundel

14 september, 2018 - /blog/2250/voorpublicatie-poezie-van-jonathan-griffioen-uit-nieuwe-bundel.html

* ik sloot mijn ogen in de kamer opende mijn ogen in het veld onbegrensd en donker veld rijk waar ik ontbreek dat verborgen is zal blijven in de geest zoals ik mijn handen ooit tegen de wond van een vos aan drukte om het bloeden te stelpen en een moment lang deel van zijn bloedsomloop was * op de zomerdag van o’hara balanceert jimmy op het dak van de op de snelweg rijdende mazda 6 2 6 uit 1990 hij heeft gekropen in een veld, oud, vol staand dood hout w...


Het drama heeft zich voltrokken in huis, de hoofdpersonages zitten nog even bij elkaar

17 september, 2018 - /blog/2252/het-drama-heeft-zich-voltrokken-in-huis-de-hoofdpersonages-zitten-nog-even-bij-elkaar.html

De meisjes besmeerden hun boterham en maakten zich op om naar school te gaan. Ik vroeg of er koffie was. Hij schonk koffie voor me in. We spraken over het weer. Luizen. Een gezamenlijke vriend in het ziekenhuis. Het leek niet anders dan het jarenlang was geweest. Eind goed al goed zou je kunnen denken. Maar verder van dit leven kon ik niet verwijderd zijn. Dit is de allerlaatste keer dat we hier aan het ontbijt zitten, constateerde ik. En dat dat maar goed ook was. Vooruit wilde ik. Weg ui...


« 1 ... 136 137 138 »
Blijf op de hoogte

Volg onze sociale media voor het laatste nieuws: